Αν και δεν υπάρχει περίπτωση να διαβάσεις ποτέ αυτά που γράφω γιατί δεν γνωρίζεις την ύπαρξη αυτόυ του blog, μέσα μου εύχομαι την διαβολική σύμπτωση να πέσεις κατάλαθος στην σελίδα μου!!
Εκεί ακριβώς ισορροπούμε εμείς, ανάμεσα στο τυχαίο και το πεπρωμένο.
Έφυγα μακρυά σου...για να καταλάβω πώς μακρυά σου δεν θα φύγω ποτέ.
Και αν το σώμα μου σε πρόδωσε, η καρδιά και το μυαλό μου δεν το έκαναν ποτέ.
Γιατί ερωτευόμαστε πρώτα με τα μάτια μετά με το μυαλό, μετά με την καρδιά μας και τέλος με το σώμα μας.
Αν τα κάνεις ανάποδα δεν είναι έρωτας ...